آیا می دانید شریک قانونی Common-Law Partner به چه کسی گفته می شود؟
برای اینکه افراد در کانادا مشمول تعریف شریک قانونی Common-Law Partner یکدیگر قرار گیرند باید روابطشان با یکدیگر بررسی شود. این افراد می توانند دو نفر با جنسیت های یکسان یا متفاوت باشند، که حداقل به مدت یکسال با یکدیگر زندگی می کنندCohabiting و با هم روابط زناشوییConjugal Relationship دارند.
شرایط زندگی با هم Cohabitation برای شرکای قانونی Common-Law Partners به چه صورت خواهد بود؟
هر دو نفر در ارتباط شریک قانونی Common-Law Partner باید به طور پیوسته به مدت یک سال با هم در یک خانه زندگی کنند. بعضی وقت ها شاید طرفین بنا به دلایل کاری، سفرهای کاری، تعهدات خانوادگی، بیماری یکی از اعضای خانواده، استخدامی یا دلایل تحصیلی، ترس و جنگ های نظامی مجبور به ترک خانه شوند، که این جدایی ها باید کوتاه مدت و موقتی باشند در غیر این صورت مشمول تعریف شریک قانونی Common-Law Partner نخواهند شد.
روابط زناشویی به چه نحوی برای شرکای قانونی Common-Law Partners تعریف شده اند؟
در واقع باید رابطه ای با دوام و متقابل از نظر مالی، اجتماعی، احساسی و فیزیکی بین طرفین وجود داشته باشد. هر دو طرف باید متقابلا ثابت کنند که به یکدیگر تعلق خاطر دارند و امور وابسته به خانه و مسئولیت هایش را با هم تقسیم کرده باشند و ثابت شود که تعهدی جدی نسبت به یکدیگر دارند. آن دسته از کسانی که با هم ملاقات های عاشقانه دارند یا در فکر ازدواج هستند و هنوز هیچ رابطه زناشویی ای ندارند یا قصد دارند که با هم زندگی کنند، جزء دسته شرکای قانونی محسوب نمی شوند، تنها زمانی پارتنر قانونی محسوب می شوند که به تمام این قوانین عمل کرده باشند.
برای تشخیص رابطه شریک قانونی Common-Law Partner و وجود روابط زناشویی Conjugal Relationship، آفیسر اداره مهاجرت چه فاکتورهایی را مورد بررسی قرار می دهد؟
جنبه های مالی ارتباط Financial Aspects of the Relationship
معمولا مدارکی که می توانند این جنبه از رابطه را به اثبات برسانند شامل موارد زیر خواهد بود:
- وام های مشترک، ملک، ماشین، اسباب و اثاثیه اصلی منزل
- مالکیت مشترک دارایی ها و پرداخت مشترک خدمات شهری(قبض آب، برق…)
- داشتن حساب و کارت بانکی مشترک
جنبه های اجتماعی ارتباط Social aspects of the Relationship
- ارائه یکسری مدارکی که نشان دهند ارتباط طرفین به مقامات و دولت و یا نهادهای عمومی اعلام شده
- هزینه های مشترک و نحوه مدیریت امور وابسته به منزل
- مسئولیت های مشترک بچه داری و اثبات اشتیاق برای نگهداری از فرزند شریک قانونی
- فعالیت های مشترک در گروه ها و سازمان های خاص فرهنگی، ورزشی، اجتماعی و دیگر فعالیت ها
- سفرهای مشترک
- شهادت خانواده ها و دوستان طرفین در مورد ماهیت ارتباط و دوستی شان
جنبه های فیزیکی و احساسی رابطهPhysical and Emotional Aspects of the Relationship
- میزان اطلاعات هر یک از طرفین در مورد ویژگی های شخصی، گذشته و شرایط خانوادگی طرف مقابل مورد بررسی قرار می گیرد.
- هدف آنان از ارتباط در دراز مدت بررسی خواهد شد.
- کار و بار مشترک که در غالب برنامه ریزی های بیمه ای، حقوق و مستمری و اهداف آینده قابل رائه اند.
- حمایت های طرفین هنگام بیماری و شرایط های خاص، که برای این مورد می توانند مدارکی هم چون نامه، کارت، هدایا و مرخصی را ارائه دهند.
- مقدار زمانی که با هم می گذرانند.
- تماس هایی که در زمان دوری از یکدیگر دارند، مانند مدارک صورتحساب تلفن، پرینت ایمیل ها، چت های اینترنتی و نامه هایی که بین شان رد و بدل شده.
مسئولیت اثبات این موارد به عهده متقاضی اصلی Principle Applicantمی باشد، هم چنین مقدار این فاکتورها متغیر بوده و نیازی نیست برای اثبات روابط زناشویی حتما همه ی این عوامل دخیل باشند.
در چه صورت فردی که ازدواج کرده می تواند شریک قانونی اش Common Law Partner را به کانادا اسپانسر کند؟
در شرایطی که فرد اسپانسر ازدواج کرده باشد تنها در صورتی می تواند شریک قانونی Common Law Partner خود را به کانادا بیاورد که:
به مدت 1 سال از همسرSpouse خود جدا زندگی کرده و حداقل 1 سال با شریک قانونی اش Common-Law Partner زندگی زناشویی داشته باشد. در چنین وضعیتی فرد اسپانسر تا زمانی که کاملا از نظر فیزیکی از همسرش جدا نشده، حق شروع زندگی با شریک قانونی اش را ندارد.
فرد اسپانسر می تواند مدارکی مانند تائیدیه دادگاه که نشان می دهد وی از همسرش کاملا جدا شده را ارائه دهد، هم چنین تعیین و تکلیف دادگاه به منظور مسئولیت نگهداری فرزندان نیز می تواند مدرکی دال بر طلاق زوجین باشد.
